-
1 rzucić
глаг.• бросать• бросить• забросить• запустить• кидать• кинуть• метать• метнуть• набрасываться• оставлять• покидать• покинуть• сбрасывать• скидывать• швырнуть* * *rzuc|ić\rzucićę, \rzucićony сов. бросить;\rzucić kamień бросить (швырнуть, кинуть) камень; \rzucić kotwicę бросить якорь; \rzucić myśl подать мысль; \rzucić hasło бросить (выдвинуть) лозунг; \rzucić palenie бросить курить; ● \rzucić broń бросить оружие;
\rzucić okiem na coś бросить взгляд на что-л., окинуть взглядом что-л.;\rzucić na pastwę losu бросить на произвол судьбы; \rzucić światło пролить свет; \rzucić oszczerstwo возвести поклёп (клевету)
* * *rzucę, rzucony сов.бро́ситьrzucić kamień — бро́сить (швырну́ть, ки́нуть) ка́мень
rzucić kotwicę — бро́сить я́корь
rzucić myśl — пода́ть мысль
rzucić hasło — бро́сить (вы́двинуть) ло́зунг
- rzucić okiem na cośrzucić palenie — бро́сить кури́ть
- rzucić na pastwę losu
- rzucić światło
- rzucić oszczerstwo
См. также в других словарях:
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
zainicjować — dk IV, zainicjowaćjuję, zainicjowaćjujesz, zainicjowaćjuj, zainicjowaćował, zainicjowaćowany «wystąpić z jakąś inicjatywą, dać jakiś pomysł, rzucić myśl; zapoczątkować coś» Zainicjować budowę domu wypoczynkowego. Zainicjować loty kosmiczne … Słownik języka polskiego
kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… … Słownik frazeologiczny
twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M … Słownik frazeologiczny
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
hasło — n III, Ms. haśle; lm D. haseł 1. «myśl przewodnia, idea, dewiza; zdanie, okrzyk wyrażające taką myśl, ideę» Hasła bojowe, niepodległościowe, pokojowe, postępowe, rewolucyjne. Hasła postępu, wyzwolenia, walki o pokój. Hasło wolności, równości,… … Słownik języka polskiego
jeden — I. 1. Za jednym zachodem «przy okazji załatwienia jakiejś innej sprawy, jednocześnie z czymś»: – Chciałbym napisać grubą książkę, więc musiałbym po Węgrzech podróżować ze trzy miesiące. (...) Przelot Air India do Pragi byłby najprostszy. Jeżeli… … Słownik frazeologiczny
papier — m IV, D. u, Ms. papiererze; lm M. y 1. «materiał w postaci wstęgi lub arkuszy otrzymywany w wyniku procesu produkcyjnego z włókien, głównie roślinnych, z odpowiednimi dodatkami» Papier pakowy, listowy, rysunkowy, afiszowy, nutowy, maszynowy,… … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
hasło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. haśle; lm D. hasłoseł {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} krótka sentencja, łatwa do zapamiętania, używana jako wskazówka, zasada postępowania; dewiza, myśl przewodnia, motto : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień